چت روم

حمايت غرب از تز "نه احمدي‌نژاد" كه در ادامه پروژه تقابل با وي طي چهار سال قبل از آن بود، در طي حوادث يك سال پس از انتخابات 88 جدي‌تر شد، به طوري كه مقام‌هاي امريكايي و غربي صراحتاً به دفاع از فتنه‌گران پرداختند.

به گزارش رجانيوز، اما در حالي كه هيلاري كلينتون تنها  چند روز پس از انتخابات ايران و در حالي كه فتنه‌گران مشغول برهم زدن نظم عمومي بودند، در پاسخ به سؤال خبرنگاري كه از وي پرسيد آيا از اين افراد حمايت مي‌كنيد، گفته بود حمايت علني موجب متهم شدن اصلاح‌طلبان مي‌شود اما پشت‌پرده حمايت‌هاي زيادي مي‌كنيم، وي و ساير مقامات غربي، اكنون يك سال پس از انتخابات و در حالي كه رمقي براي فتنه‌گران داخلي نمانده است، ابايي براي علني كردن حمايت خود ندارند، تا بلكه باقيمانده‌هاي اين جريان را به حمايت خارجي دلخوش و اميدوار نگه دارند.

در ادامه بخشي از اظهارات مك‌كين، هيلاري كلينتون، كاترين اشتون و باراك اوباما كه مملو از فحاشي‌ها و ادعاهاي بي‌پايه عليه جمهوري اسلامي است، منتشر مي‌شود. ادبياتي كه نشان‌دهنده اوج اقتدار ايران و عصبانيت افرادي است كه از شكست و زمين‌گير شدن فتنه‌گران به مثابه بازوهاي داخلي خود به هم مي‌پيچند.

1- سخنان سناتور جان مک کين در بنياد ملی برای دمکراسی

 11ژوئن 2010؛ صدای امریکا

سناتور جان مک کین، سناتور جمهوری خواه از ایالت آریزونا و کاندیدای پیشین ریاست جمهوری  آمریکا در جلسه ای در "بنیاد ملی دموکراسی" که یک بنیاد غیر انتفاعی در واشنگتن است، به مناسبت سالگرد انتخابات ریاست جمهوری ایران و سرکوبی مردم در سال گذشته به ایراد یک سخنرانی پرداخت.

وی پس از سپاسگزاری از "کارل گرشمن" رئیس این بنیاد برای برقراری چنین جلسه مهمی گفت، این بنیاد بر اساس دیدگاه های کسی که قهرمان من است (رونالد ریگان) در سه دهه پیش بنیان گزارده شد.

رونالد ریگان (در یکی از سخنرانی‌هایش) گفت "هدفی را که من پیشنهاد می کنم  این  است که بگويیم باید بنیادهای دموکراسی، نظام مطبوعات آزاد، احزاب سیاسی، اتحادیه ها و دانشگاه ها را پرورش داد زیرا چنین امری به مردم اجازه میدهد که راه خود را انتخاب کنند، فرهنگ خود را پرورش دهند و تفاوت های خود را از طریق راه های صلح آمیز به آشتی برسانند".

یک سال پیش در چنین هفته ای، در ایران آرمان هايی که در پی ایده های دموکراتیک بود، یک جنبش و یک رفرم سیاسی را متولد کرد که بیش از هر چیز در پی یک تفکر سیاسی بود. تفکری که نتیجه اش تولد جنبشی این چنین بود؛ جنبشی که بیش از هر چیز دیگر طی یک نسل خاورمیانه به خود دیده بود.

یک سال پیش، بینشی که چنان چشم اندازی را برای ایجاد یک تحول سیاسی در ایران دور و مبهم می‌دید، مطلقاً اشتباه کرده بود. پس از آن که حق مردم ایران برای برگزاری یک انتخابات آزاد و منصفانه رد شد؛ جهان با ترس و و حشت به دریائی از مخالفان که بنا بر آوردها به ۳ میلیون نفر میرسید، می نگریست. به مردمی که در سراسر کشور با غرور به خیابان ها ریخته بودند.

مردم عادی در ایران می دانستند که نمی توانند در پیکار با نقض حقوق بشر در میهن‌شان بی تفاوت باقی بمانند. در نتیجه، این تاریخ بود که در برابر چشمان ما شکل می گرفت. یک سال پیش تغییرات دموکراتیک در ایران غیر محتمل به‌نظر می‌رسید و درست یک هفته پس از آن، بالقوه اجتناب ناپذیر.

متاًسفانه، آن چه که پس از آن دیده شد، این بود که ما شاهد اعمال سخت گیری های بی‌رحمانه و سریعی شدیم. مخالفانی که تظاهراتشان صلح آمیز بود، توسط ماًموران نقابدار رژیم در خیابان ها مورد حمله قرار گرفتند و با زور به تنگ ترین گوشه های تاریک بیداد گری کشانده شدند. بسیاری از بهترین ها و درخشان ترین ها مجبور شدند از ترس، سرزمینی را که به آن عشق میورزیدند، ترک کرده و در پی به‌دست آوردن پناهندگی سیاسی به سرزمین های دیگری مانند ترکیه و عراق بروند؛ سرزمین هايی که هنوز هم در آن به عنوان پناهنده اقامت دارند.

اتفاقات سال گذشته صفات ممتازه و شخصیت واقعی مردم ایران را بما نشان داد، مغرور، با استعداد، ناظر و نگاهبان یک فرهنگ غنی ، مشتاق نزدیک شدن به مردم جهان و همچنین در تلاش برای قضاوت یک ملت، ملتی که میتواند متحد مسلم آمریکا باشد.

اتفاقات سال گذشته همچنین چهره واقعی رژم را ایران را روشن تر و مشخص تر کرد، یک رژیم خشن و یک حکومت جابر و استبدادی نظامی.

حکومتی که تنها در فکر منافع خودش بود و نه در فکر منافع مردم ایران، بدون آن که بتواند ذره ای از موجه بودن حکومت خود را توجیه کند.

ما دیگر بیش از این نمی توانیم رفتارهای دولت ایران را از ماهیت آن جدا کنیم.

به هر حال، آیا کسی فکر می کند که رژیمی که به هیچ‌وجه برای شهروندان خود حقوق و اعتبار انسانی قايل نیست، نمی تواند همین بی احترامی را برای تعهدات بین المللی اش نشان دهد، یا می‌تواند حق حاکمیت و امنیت همسایه هایش و همچنین مسئولیت هایش را در برابر جوامع متمدن مراعات کند.

نباید تعجب کرد که این همان رژیمی است که منابع گران بهای مردم خود را بجای ساختن جاده ها، یا مدارس و بیمارستان ها یا ایجاد مشاغل جدیدی که درجهت منافع همه مردم باشد، صرف کمک های مالی به گروه های خشن افراط گرای خارجی که بی گناهان را بقتل می رسانند؛ کرده است.

... و جای تعجب نیست که همین رژیم ایران در مورد دنبال کردن برنامه توانايی های تسلیحات اتمی اش غیر قابل مصالحه بوده و همیشه خواهد بود، نه برای این که بتواند صاحب یک منبع انرژی در جهان باشد، بلکه مهم تر از آن برای آن که بتواند یک منبع محفوظ و پایدار برای نظام فاسد و غیر عادلانه اش در سرزمین خود قرار بگیرد.

دوستان، من بر این باورم هنگامی که ما جنایات متعدد و تهدیدهای دولت ایران رامورد نظر قرار بدهیم، به یک نتیجه غیر قابل اجتناب خواهیم رسید. این نتیجه، وجوه مشخصه رژیم ایران است و نه تنها رفتارهايی که برای صلح و آزادی در جهان ما و همچنین در ایران تهدیدی ژرف تر بحساب می آید.

از این گذشته ، من بر این باورم که این خود مردم ایران خواهند بود که سرانجام تغییراتی را که ما در سیاست های ایران در انتظارش هستیم؛ انجام خواهند داد.

حتی اکنون نیز ما می شنویم و باز هم گفته میشود که اوپوزیسیون دموکراتیک ایران وادار به تسلیم شده است، من نمی توانم این مسئله را رد کنم که رژیمی این چنین که مرزی برای مظالم خود نمی شناسد؛ برخی از هدف‌هایش را تا به‌حال بدست آورده باشد. اما وقتی حاکمان ایران آنقدر از مردم خود وحشت دارند که حتی تحمل دمونستراسیون های معمولی مردم را -همانطور که اخیراً دیده شد- در تعطیلات رژیم هم ندارند، این دیگر دولتی نیست که بتوان آن را موفق به‌حساب آورد. این گروه جنایتکار باید بدانند که ورشکستگانی هستند که بر خلاف جریان آب شنا می‌کنند.

طی شانزده ماه گذشته، پرزیدنت اوباما دست خود را مکرراً و مصراً به‌سوی رهبران ایران دراز کرد، ولی این دست باز با مشت رهبران ایران روبرو شد. مشتی که بیش از هر زمانی به خون فرزندان ایران زمین آلوده بود.

روز چهارشنبه بالاخره قطعنامه تحریم های بیشتر علیه ایران به تصویب رسید. اما این آخرین قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد در ماهیت خود، ناکافی است. اکنون لازم است که کنگره آمریکا کار خود را در مورد تصویب لایحه تحریم ها علیه ایران به پایان برساند، ما می توانیم آن را بدون تأخیر به تصویب برسانیم.

دولت آمریکا باید بدون تاخیر تحریم های خود را علیه مقامات ایران، بازرگانان و بانک هايی که سیاست های خطرناک‌ترین رژیم ها را ترویج می کنند؛ اعمال کند و باید از متحدان خود د راروپا، آسیا و خاورمیانه بخواهد که همان تحریم ها را اعمال کنند.

اما هدف از تمام این کارها چیست؟ آیا هدف آن است که در پی حاکمان ایران بود تا سرانجام بر سر میز مذاکره بنشینند و با حسن نیت از پیگیری برنامه تسلیحاتی اتمی‌شان، از حمایت از تروریسم و همچنین از سوء استفاده از مردم خود دست بردارند؟ من واقعاً امیدوارم که چنین مهمی امکان پذیر باشد اما چنین احتمالی از رژیمی با مشخصه های رژیم ایران کاملاً عجیب بنظر می‌رسد.

به همان دلیل، من هدف و مقصد دیگری را پیشنهاد می کنم. ما می توانیم تمام دوستان و متحدان خود را در بخش خصوصی و بخش عمومی و در کشورهايی که با ما همفکری معنوی دارند، تجهیز کنیم تا حقانیت رژیم ایران را به چالش طلبند و از مردم ایران برای آن که نهاد دولت خود را بگونه ای صلح آمیز و با شرائط خود تغییر دهند؛ حمایت کنیم.

سناتور مک کین در ادامه سخنرانی خود گفت البته دولت آمریکا هرگز نباید تا هنگامی که چنین مسئله ای خواسته نشده، حمایت خود را در اختیار قرار دهد. اما وقتی جوانان ایرانی در شعارهای خود هنگام برگزاری دمونستراسیون هایشان به زبان انگلیسی می نویسند و می‌خوانند "اُباما – اُباما با اون هائی یا با ما"، این نشانه خوبی در این مورد است، در این که ما هم بیشتر میتوانیم از آرمان آنان حمایت کنیم و هم بیشتر باید حمایت کنیم.

ما باید درکنار آن‌ها بایستیم، لازم است که اهداف آنان را اهداف خود بدانیم. منافع آنان منافع ماست و تلاش هایشان، تلاش های ما.

ما باید اطلاعات را بگونه ای آزاد به ایران برسانیم و به مردم ایران کمک کنیم تا بتوانند سانسور دولت را بر اینترنت از سر خود باز کنند.

ایالات متحده آمریکا کمتر رئیس جمهوری که تا این حد بتواند مانند پرزیدنت اُباما با سخنانش توانائی الهام دادن را در خارج از خاک آمریکا داشته باشد، بخود دیده است و این خود دلیل قدرتمندی است که می تواند مردم را در جهت تغییرات دموکراتیک بجنبش در آورد و آنان را در جهت منابع دست نخورده ای که اکنون دراختیار همان فعالان حقوق بشر در ایران است؛ بحرکت در آورد.

دوستان، اگر هرگز تردیدی هم وجود داشت، تولد جنبش سبز در سال گذشته ما را متقاعد کرد که ایران آینده ای دموکراتیک خواهد داشت. آن آینده ممکن است برای مدتی به تاًخیر بیفتد، اما آن را نمی توان انکار کرد و اکنون زمان آن است که ایالات متحده آمریکا خود را در این مقطع از تاریخ ایران در کنار رفرمیست‌های با شهامتی مانند "شیوا نظر آهاری" قرار دهد.

شیوا برای نخستین بار در یازدهم سپتامبر سال ۲۰۰۱ در سن هفده سالگی و هنگامی که در روشن کردن شمع برای قربانیان حادثه تروریستی یازدهم سپتامبر شرکت کرده بود؛ بازداشت شد. پس از آزادی، وی به فعالیت های خود در زمینه دفاع از حقوق بشر ادامه داد تا زمانی که مجدداً در سال گذشته و در شب برگزاری انتخابات ایران دستگیر شد. شیوا اکنون با اتهامات بی اساس حمایت از تروریسم روبروست که مجازات اعدام در پی دارد.

امروز روز تولد شیواست. او امروز ۲۶ سال دارد اما او این روز را مانند بسیاری دیگر که قبل از او چنین بوده اند، به‌طور نا عادلانه ای در زندان بدنام (اوین) در محلی بسیار تنگ زندانی است. آخرین خبری که ما از او شنیده ایم اینست که وی دیگر نمی تواند کاملاً دست ها و پاهایش را تکان دهد.

سناتور مک کین در پایان سخنانش گفت" شیوا نظر آهاری" آینده ایران را و تمام آن چیزهايی را که می‌تواند بهترین ها در شایستگی و آرامشش باشد، معرفی می‌کند.

تعهد او به اعتبار انسانی و عدالت برای همه است. شیوا و تمام دیگر ایرانیانی که زندانی  های عقیدتی خود هستند، باید بدانند که آنان در پیکارشان برای بدست آوردن دموکراسی و خواستشان برای تغییر حکومت تنها نیستند، آمریکا در کنار آنان و در کنار تمام کسانی که در پی آینده ای بهتر در ایران هستند؛ ایستاده است. جنبش سبز زنده خواهد ماند و در پیکارش بردبار خواهد بود و من اطمینان دارم که سر انجام، شاید که نه فردا یا سال آینده یا حتی سال بعد، اما سرانجام ایرانیان به تغییرات دموکراتیکی که برای کشورشان می خواهند، دست خواهند یافت.

شاید چنین بنظر برسد که رژیم ایران اکنون می تواند همه را مرعوب کند، اما از درون در حال فاسد شدن و پوسیدن است. این شاید که ترس و قدرت سبعانه ای باشد که می خواهد آنرا بر پا نگاه بدارد، اما مردم ایران برای همیشه از آن هراس نخواهند داشت.

2- کلینتون خواستار آزادی همه زندانیان سیاسی در ایران شد 

۱۳۸۹/۰۳/۲۳

رادیو فردا

هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا، روز شنبه در بیانیه‌ای از ایران خواست تا ضمن پایبندی به تعهدات بین‌المللی‌اش، همه زندانیان سیاسی و همچنین سه آمریکایی را که نزدیک به یک سال است در زندان‌های ایران به سر می‌برند، آزاد کند.

کلینتون در نخستین سالگرد انتخابات ریاست جمهوری ایران که اعتراض به نتایج آن با سرکوب شدید نیروهای امنیتی روبه‌رو شد، تأکید کرده است که [حکومت] ایران همچنان به نقض و انکار حقوق اساسی و بنیادین شهروندانش ادامه می‌دهد.

بیانیه  کلینتون در حالی صادر می‌شود که تجمع مخالفان دولت در تهران روز شنبه بار دیگر با دخالت نیروهای امنیتی و نظامی به خشونت گرایید و پلیس ایران نیز از بازداشت بیش از ۹۰ نفر در جریان وقایع روز گذشته تهران خبر داده است.

در یکسالی که از برگزاری انتخابات مناقشه‌برانگیز ریاست جمهوری دهم می‌گذرد، ده‌ها نفر جان خود را در جریان اعتراض‌های مداوم به نتایج اعلام شده این انتخابات از دست داده‌اند و مقام‌های قضایی و امنیتی تأیید کرده‌اند که تنها در یک ماه اول نزدیک به چهار هزار نفر بازداشت شده‌اند.

این بازداشت‌ها که از نخستین ساعات اعلام نتایج انتخابات در شامگاه ۲۲ خرداد ۸۸ آغاز شد، صدها تن از روزنامه‌نگاران و فعالان سیاسی و مدنی ایران را شامل می‌شود و بسیاری از این چهره‌ها پس از برگزاری دادگاه‌های گروهی یا انفرادی به احکام سنگین و حبس‌های طویل‌المدت روبه‌رو شده‌اند.

برخی از بازداشت‌شدگان نیز پس از مواجه با اتهام محاربه از طریق عضویت در گروه‌های مخالف جمهوری اسلامی، به اعدام محکوم شده‌اند.

وزیر امور خارجه آمریکا در بیانیه خود یادآور شده است که یکسال پس از این انتخابات، بسیاری از زندانیان سیاسی همچنان در زندان به سر می‌برند و و برخی «تنها به دلیل بیان نظرات‌شان» به مجازات مرگ محکوم شده‌اند.

وی افزوده است که برخی از فعالان جامعه مدنی ایران نیز گر چه در زندان نیستند اما با اشکال دیگری از فشار مواجه می‌شوند.

کلینتون از رهبران جمهوری اسلامی خواسته است تا با عمل به تعهدات ملی و بين‌المللی خود، به حقوق انسانی شهروندان ايران احترام بگذارد.

این مقام آمریکایی در بخشی از این بیانیه خواستار آزادی سریع همه مدافعان حقوق بشری که در زندان‌های جمهوری اسلامی به سر می‌برند شده است و از جمله به شیوا نظرآهاری، نرگس محمدی، عمادالدین باقی، کوهیار گودرزی، بهاره هدایت، میلاد اسدی و محبوبه کرمی اشاره کرده است.

در این بیانیه همچنین از دولت ایران خواسته شده است «سه کوهنورد آمریکایی» را که از مرداد ماه گذشته تا کنون «بدون هیچ اتهامی در زندان» به سر می‌برند را آزاد کند و در مورد وضعیت رابرت لوینسون شهروند آمریکایی که در سال ۲۰۰۷ در ایران ناپدید شده است، اطلاعات لازم را ارائه کند.

وزیر خارجه آمریکا همچنین با تکرار این موضوع که دولتش آماده همکاری با ایران در همه زمینه‌ها، مبتنی بر دیپلماسی و احترام متقابل، است تصریح کرده است: «ما همچنان بحث دفاع از آزادی‌های اساسی انسانی و حمایت از کسانی که در سراسر جهان در پی دستیابی به حقوق جهانی خود هستند، را ادامه خواهیم داد.»

3- اتحادیه اروپا: مردم ایران را فراموش نکرده‌ایم

رادیو فردا

 ۱۳۸۹/۰۳/۲۳

کاترین اشتون، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا، در سالگرد انتخابات مناقشه‌برانگیز ریاست جمهوری ۲۲ خرداد، با صدور بیانیه‌ای به نمایندگی از  اتحادیه اروپا اعلام کرد که وضعیت حقوق بشر پس از این انتخابات به شدت در ایران وخیم‌ شده است و تاکید ورزید که مردم ایران فراموش نشده‌اند.

کاترین اشتون، در این بیانیه که به نمایندگی از اتحادیه اروپا منتشر شده، آورده است: «از زمان انتخابات ژوئن ۲۰۰۹، وضعیت حقوق بشر در ایران به شدت به وخامت گراییده است؛ بسیاری از ایرانیان از طرف مقام‌های ایرانی در سال گذشته متحمل خشونت، حبس و سرکوب شده‌اند.»

مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا می‌افزاید: «ما ملاحظه می‌کنیم که جو ترس در ایران، به تهدید مداوم روزنامه‌گاران، مدافعان حقوق بشر، دانشجویان و همه کسانی که درصدد دفاع از حقوق مشروعشان هستند، منتهی شده است.»

کاترین اشتون در این بیانیه از مقام‌های جمهوری اسلامی خواسته است که به «آزادی بیان» احترام گذارند و به شهروندان ایرانی اجازه «ارتباط آزاد و دریافت اطلاعات از راه تلویزیون و رادیوهای ماهواره‌ای و اینترنت» را بدهند.

کاترین اشتون در این بیانیه به نگرانی اتحادیه اروپا از گزارش‌هایی که حکایت از «بدرفتاری»، «شکنجه» و «اعترافات اجباری» زندانیان در ایران دارد اشاره کرده، و می‌گوید: «ما از ایران می‌خواهیم به حقوق دادگاه عادله آنچنانکه در بند ۱۴ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی منعکس شده، احترام بگذارد.»

مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا با بیان اینکه «تبعیض علیه اقلیت‌های دینی و قومی و زنان» از دیگر نگرانی‌های اتحادیه اروپا در مورد ایران است، تاکید می‌کند که «اتحادیه اروپا از نزدیک محاکمه رهبران بهایی» را دنبال می‌کند.

در ادامه این بیانیه آمده است اتحادیه اروپا قاطعانه افزایش مجازات اعدام که  به عنوان ابرازی «برای ارعاب اپوزسیون سیاسی» استفاده می‌شود را محکوم می‌کند؛ این اتحادیه همچنین اعدام‌هایی که طبق قوانین بین‌المللی ممنوع است را محکوم کرده است.

کاترین اشتون به نمایندگی اتحادیه اروپا می‌گوید: «ما این فرصت را مغتنم می‌شماریم تا به مردم ایران اطمینان دهیم که فراموش نشده‌اند.»

اتحادیه اروپا در پایان از مقام‌های جمهوری اسلامی خواسته است که مطابق با تعهدات بین‌المللی خود به حقوق شهروندان ایرانی احترام بگذارند.

4- جایزه «بنياد ملی برای دمکراسی» به جنبش سبز ايران اعطا شد

رادیو فردا

 ۱۳۸۹/۰۳/۲۱ 

سناتور جمهوریخواه جان مک کين با اشاره به جنبش سياسی ايران در سال گذشته آن را يک حرکت اصلاح طلبانه و دمکراتيکی توصيف کرده که در کل خاورميانه بی نظير است و بنابراين از تصميم «بنياد ملی برای دمکراسی » برای اعطای جايزه سالانه اين بنياد به جنبش سبز ايران قدردانی و حمايت می کند.

5- باراک اوباما سالگرد انتخابات در ایران را یادآور «قتل بی گناهان» دانست

رادیو فردا

۱۳۸۹/۰۳/۲۰ 

باراک اوباما، رئيس جمهوری آمريکا شامگاه چهارشنبه با اشاره به «نقض حقوق بشر» در ايران گفت: شنبه سالگرد انتخابات ايران است و دنيا همچنان –به گفته او – «سرکوب معترضان و قتل بی گناهان» را به ياد می آورد.

آقای اوباما با بیان این که مردم ايران در جریان حوادث پس از انتخابات، توجه جهان را به خود جلب کرد، افزود: « دنيا به ياد می آورد که دولت ايران چگونه مخالفان را سرکوب کرد و بی گناهان را به قتل رساند، از جمله زن جوانی را که در خيابان کشته شد.»

اشاره باراک اوباما به کشته شدن ندا آقا سلطان و دیگر شهروندان ایرانی در جریان اعتراض های پس از انتخابات است.

رئيس جمهوری آمريکا این سخنان را در حاشیه واکنش به قطعنامه شورای امنیت علیه برنامه اتمی تهران بیان کرد.

6- ستایش باراک اوباما از 'شجاعت' مردم ایران

بی بی سی

21/3/1389

باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا در آستانه سالگرد انتخابات جنجال برانگیز ریاست جمهوری ایران از کشورهای جهان خواست که از مبارزه مردم ایران برای "آزادی" حمایت کنند.

او گفت: "این مسوولیت همه مردم و کشورهای آزاد است تا روشن کنند ما طرف کسانی هستیم که در پی آزادی، عدالت و عزت هستند."

این سخنان باراک اوباما بخشی از پیامی بود که یکی از مشاوران ارشد او بنام سامانتا پاور در گردهمایی روز پنجشنبه موسسه ملی دموکراسی در واشنگتن قرائت شد.

این گردهمایی درباره وضعیت ایران بود و در آن جایزه ویژه دموکراسی این نهاد به جنبش اعتراضی "سبز" ایران اعطا شد.

رئیس جمهوری آمریکا در پیامش گفت: "شجاعت مردم ایران الگویی برای همه ماست و ما را به چالش می کشد تا تاریخ را به سمت عدالت هدایت کنیم."

منتقدان رئیس جمهوری آمریکا واکنش دولت وی به وقایع پس از انتخابات خرداد ۸۸ را ضعیف می دانند.